Cantas lembranzas dos anos mozos trae esta foto!. Recordo a Ladra como un home traballador, honesto e leal. Na época das monxas, unha das labores as que axudabamos era a recolleita das patacas. Normalmente plantabanas fronte á Granxa, á outra beira do río, pasando pola Ponte Branca. Lembro que Ladra, a pesares dos seus anos, era o máis activo apañándoas e levando os caldeiros aos cestos ou ao carro.

Los abuelos, que tanto nos marcan!. Qué pena que mi abuelo -"el gallego", como le decían-, ya no esté con nos. Estoy segura de que le hubiera encantado San Sadurniño.

eu son o bisneto de Ladra, na miña casa el e miña bisavoa bibiana sempre estiveron presentes nas lembranzas da miña avoa Marina e da miña nai Pura, para min foi a imaxe do verdadeiro avó materno que nunca tiven e iso que non coñecín pero elas turraban por que nos se nos fose da memoria, grazas a vitucho polas súas verbas, é unha honra que lembren á familia como xente honesta, leal e traballadora.