Fin dos templarios

San Sadurniño, 1312

O decreto de extinción da Orde templaria en 1312 pon fin a presenza da orde en San Sadurniño. De feito sábese que dous anos antes, en 1310, o "Comendador da Valiía de San Sadornino", Frey Diego, asiste a un interrogatorio en Medina del Campo e que no ano da disolución da Orde participa como testemuña nun litixio do mosteiro do Pedroso. As terras da bailía -unha especie de provincia templaria- de Faro (A Coruña), á que perteñecia San Sadurniño, pasarán a seren propiedade dos reis de Castela. Ainda non está moi claro qué pasou nos anos sucesivos. O mais probable é que moitas das posesións templarias acabaron nas mans de familias da pequena nobreza encomendeira.Unha delas serán os antepasados de Alonso de Lanzos, futuro lider da segunda Guerra Irmandiña e outra os Andrade. Ambas sagas familiares enfrontaranse no século XV nas revoltas irmandiñas.
Sobre das ruinas templarias da igrexa románica de Santa Olalla, levantarase, douscentos anos mais tarde, a comezos do século XVI o convento do Rosario.
Toda a información sobor dos templarios en San Sadurniño podes consultala no documento adxunto: "Dúas encomendas templarias galegas descoñecidas" escrito polo historiador Carlos Pereira Martínez e pubricado no Anuario Brigantino nº 23 (2000). Na fotografía, capiteis de simboloxía templaria na Igrexa de San Sadurniño