9ª Chanfaina Lab (17). Estrea: venres 2 de maio do 2025
Guión e dirección: NaraíoMedia
Edición e montaxe: Brais Varela, Brianda García e Antonio Fraga.
Reparto: Brianda García, Carmen Bouza, Lisardo López
Duración: 5'49"
Sinopse: "Unha moza está atrapada no medo e na desesperación, na procura dunha saída que non é quen de tomar ela soa. A súa mente constrúe unha vía de escape que a separa temporalmente da situación tan difícil que atravesa, creando unha dualidade entre o que é e o que podería ser, entre a imaxinación e a triste realidade. Unha realidade que desgraciadamente está moi presente na nosa sociedade."
Gravado en Naraío e Bardaos dentro do programa da 9ª Chanfainalab
NaraíoMedia é un colectivo creativo formado por Brais Varela (Naraío, 1987), Antonio Fraga (Naraío 1989) e Brianda García (Neda, 1992). Ningún deles ten relación ou se dedica profesionalmente ás artes audiovisuais, mais comparten compromiso e paixón como cineastas non profesionais dende o 2019. Naraío foi ata agora a parroquia elixida para a gravación das catro pezas realizadas: Debutaron con gran éxito na Chanfaina do 2019 con "O Roubo da Droja II"; no 2022 consagráronse no trepidante thriller de terror rural "The porquer" e no 2023 presentaron outro "thriller sobrenatural! "Pedro Chosco" medrando ano tras ano na súa andaina audiovisual.
En cada edición da Chanfainalab sempre andamos expectantes co que vai a sorprendernos o mocerío de Naraío despois do éxito dos seus thrillers rurais nas edicións anteriores. Antonio Fraga aínda botou un cabo nas curtas doutros cineastas como en "Maldito espírito" de Carlos Martinez-Peñalver; mais coa peza deste ano seguen a ser fieis a si mesmos e ao seu estilo narrativo: "A idea naceu da necesidade de dar forma a unha realidade dolorosa que, por desgraza, continúa moi presente na nosa sociedade: a violencia de xénero e o silencio que a rodea. O punto de partida foi a imaxe dunha muller soa, nun coche, marcada polo medo e atrapada pola culpa. A partir desa semente, a historia foi collendo forma arredor da idea do trauma que a protagonista estaba a sufrir. Unha das maiores dificultades foi abordar a temática con respecto e responsabilidade. Non queriamos caer nin na morbosidade nin na simplificación. Por iso, optamos por suxerir máis que mostrar, centrándonos na vivencia interior da protagonista. O equilibrio entre realidade e imaxinación foi clave: xogamos coa ambigüidade de certas escenas para suxerir máis do que se mostra. A voz da nai representa ese fío de vida que, ás veces, é o único que queda cando todo o demais se derruba. Na posta en escena optamos por seguir coa liña que nos representa, escollendo espazos que amosaran o que simboliza emocionalmente o rural para nós e para moita xente da nosa idade. A protagonista acude ás súas raíces, á aldea onde medrou, como un lugar no que refuxiarse e sentirse segura. Respecto á realización, decantámonos por planos cortos e próximos ó rostro da protagonista, compartindo co espectador a súa respiración, os seus silencios e os seus medos. “O que puido ser e non foi” podería ser un bo resumo de A voz que cala. Coma xa é costume nas nosas curtas, apostamos polas mensaxes que deixan unha porta aberta ó espectador, a que sexa el ou ela o que cre a súa propia historia mentres visualiza a curta. “Que lle pasou á protagonista para estar así? Fixo algo malo ou é unha vítima? Será real ou estará a soñar?”; estas preguntas non necesitan unha resposta e pasan a ser cousa da imaxinación de cada un ata o desenlace da curta. O que realmente nos interesaba era o proceso emocional da protagonista, a súa viaxe interna".
"A voz que cala" xoga coas mesmas regras do thriller coas que levan gravando dende o principio, pero ao servizo dunha mensaxe moi actual. Coma sempre, as/os cineastas de NaraíoMedia asumen novos retos, mantendo esa factura visual impecable, edición tras edición. Ise proceso de procura activa nótase nos seus filmes, cada vez máis maduros e cun acabado absolutamente profesional: "Aínda que a esencia de suspense e thriller psicolóxico tan característica de todos os traballos de NaraíoMedia segue intacta, con A voz que cala demos o noso primeiro paso no cine social. Cremos firmemente que o cine é unha ferramenta moi poderosa de crítica e denuncia social, cunha gran capacidade para chegar ás persoas e transmitir mensaxes. Esta curta pretende ser un espello dun gran problema que desgraciadamente está moi presente na nosa sociedade a nivel global, como é a violencia de xénero. "A voz que cala" é unha chamada á reflexión, un reflexo desas voces que queren berrar pedindo axuda, pero que desgraciadamente son caladas, na meirande parte dos casos, por medo a non ser escoitadas". Habilmente contada, cun ritmo dinámico, preciso e sentido da elipse, NaraíoMedia de novo volve a sacarlle un excelente partido aos recursos ao seu alcance; en definitiva representa outro gran chanzo na evolución do colectivo de Naraío. E que veñan moitos máis.
Fotografías de César Galdo.
"A voz que cala"
Brais, Brianda e Antonio, NaraíoMedia
Antonio e Brais na "Eira de cineastas"
Brais Varela na 9ª edición da Chanfainalab
Antonio Fraga e Ánxela Arnosa en plena Chanfainalab
Gravación de "A voz que cala"
Imaxe de "A voz que cala"
Carmen Bouza e Lisardo López
Gravando "A voz que cala"
O equipo de NaraoMedia recibindo a Lola Chanfaineira da 9ª edición
Antonio, Brianda e Brais presentando "A Voz que cala"